شفلرا بومی استرالیا است. شفلرا در موطن خود به شکل درختچه‌ای همیشه سبز است که به ارتفاع 6-3 متر می‌رسد. برگها از 9-7 برگچه تشکیل شده است که 20-9 سانتیمتر طول و 10-4 سانتیمتر عرض دارند. این گیاه از گیاهان محبوب گلدانی و آپارتمانی محسوب می‌شود. برخی از انواع آن برگهای ابلق دارند و برخی از انواع کوتاه قامت هستند. همچنین از این گیاه در هنر "بونسای" می‌توان استفاده و آنرا به صورت گیاهی مینیاتوری پرورش بدهید.نام فارسی شفلرا درخت چتر است روش تکثیر این گیاه قلمه زدن از انتهای شاخه به طول 8 سانتیمتر در اواسط تابستان میسر است .نوع خاک : خاک باغچه بعلاوه کود خاک برگ یا خاک باغچه و کود دامی پوسیده مناسب این گیاه است.اما درباره شکل ظاهری برگ و گل شفلرا باید گفت که این گیاه همیشه سبزاست  رشد آهسته دارد تک ساقه ای است برگ های آن مرکب و  پنجه ای شکل است که از 5 برگچه مستطیلی دو تخم مرغی به رنگ سبز براق تشکیل شده است که همه از یک نقطه خارج  می شوند و شکل چماقی هستند .ولی تعداد برگچه های جوان 3 تا 7 برگچه هست .دمای مناسب این گیاه دمای 13 درجه است و این گیاه به نور کم تا متوسط نیازمند است .اگر چه شفلرا خشکی را تحمل می کند اما بهتر است در خاک مرطوب نگهداری شود .بنابراین در تابستان هفته ای 2 تا 3 بار و در زمستان هفته ای یکبار گلدان شفلرا را آب بدهید در صورت کمبود آب و تشنگی شدید گیاه در صورت کمبود آب و تشنگی شدید گیاه برگهای آن حالتی آویخته به خود می‌گیرد که در چنین شرایطی بهتر است گیاه را به مدت 15 دقیقه در تشت پر از آب قرار دهید . همچنین در صورت آبیاری بیش از اندازه گیاه، برگهای آن زرد می شوند می‌ریزند. بنابراین بهتر است تا بین هر دو آبیاری سطح خاک تا حدودی خشک شود و سپس به گیاه آب داد. بخصوص در فصول گرم سال، برای عملکرد بهتر گیاه هفته‌ای یک مرتبه گیاه را غبارپاشی کنید. در روزهای تابستان 27 درجه سانتیگراد را تحمل می کند و با افزایش دما بهتر است گلدان در مکانی قرار گیرد که هوا تا حدودی جریان داشته باشد. در مکانهای گرم ساقه‌ها بیش از اندازه بلند و  در نهایت کج می‌شوند. چنین گیاهی را باید به مکانی سردتر منتقل کرد. در زمستان نیز بهتر است دمای محیط نگهداری گلدان به زیر 18 درجه سانتیگراد نزول نکند. شفلرا به نور غیر مستقیم نیاز دارد و درجات متفاوتی از نور را تحمل می‌کند و به سایه نسبتا مقاوم است. در نمونه‌هایی از این گیاه که برگها ابلق هستند، در صورت کمبود نور برگها رنگ خود را از دست می‌دهند که در چنین شرایطی می بایست گیاه را به مکانهای پر نورتر منتقل نمود. همچنین نور کم موجب زرد شدن برگها بخصوص برگهای موجود در قسمت پایین گیاه می‌شود. بهترین خاک برای این گیاه خاک با بافتی متوسط به همراه پیت موس است. مثلا میتوان از خاک معمولی + خاک برگ+ پیت موس برای این گیاه استفاده کرد. گلدان گیاهان جوان که سریعتر رشد می‌کنند را سالی دو بار عوض کنید و هنگامی که به دلیل بزرگ شدن گیاه تعوض خاک گلدان امکان پذیر نیست می‌توانید خاک سطح رویین گیاه را با خاک و کمپوست تازه عوض کنید. در صورت کمبود مواد غذایی برگها زرد و رنگ پریده  می شوند که برای جلوگیری از این مسئله می‌توان از کودهای محلول مخصوص گیاهان زینتی استفاه کرد البته بهتر است که نصف میزان توصیه شده کورد را بکار برد. این گیاه را می‌توان با ریشه دار نمودن قلمه‌ها تکثیر کرد. طول قلمه‌ها در حدود 15 سانتیمتر و از ساقه‌های گیاه تهیه می‌شوند. برگهای قلمه‌ را بجز آخرین برگ جدا کنید. قلمه‌ را در بستر ریشه‌زایی که بافتی سبک دارد همانند مخلوط پرلایت و پیت موس به نسبت مساوی قرار دهید و محیط اطراف آنرا با دست محکم کنید تا به خوبی در بستر کاشت مستقر شود. به منظور حفظ رطوبت اطراف ریشه‌ها می‌توانید بر روی گلدان محتوی قلمه‌ها پلاسیتکی شفاف بکشید و آن را  در محیطی روشن، با دمای 23-21 درجه سانتیگراد و  بدور از نور مستقیم خورشید نگهدارید. ریشه‌‌زایی در حدود 30 روز طول می‌کشد. این گیاه از طریق خوابانیدن ساقه‌ها نیز تکثیر می‌شود. شاخه‌ها را می‌توان خم کرد و قسمتی از انان را در خاک کاشت به نحودی که خاک به ارتفاع 8-6 سانتیمتر بر روی آنان قرار گیرد. برای جلوگیری از جابجایی ساقه‌ها می‌توان قطعه‌ای سنگ بر روی منطقه‌ای که ساقه‌ها به زیر خاک رفته‌اند گذاشت.همواره خاک را باید مرطوب نگهداشت. در ناحیه تماس شاخه‌ با بستر خاک ریشه حدود 8-6 هتفه بعد از عمل خوابانیدن ریشه ها شکل می‌گیرند که در این زمان می‌توان گیاه جدید را از گیاه مادری جدا کرد و به طور مستقل آن را در گلدانی جداگانه کاشت.برای شما در نگهداری این گیاه آرزوی موفقیت می کنم .